आई

मला झालेला आनंद ...

पहिलं हसू तुझ्याच ओठांवर फुलवतो...!!!

माझं मन दु:खी असलं ...तर

पहिला अश्रुही तुझ्याच डोळ्यांतुन पडतो...!!!

माझं ध्येय पूर्ण व्हावं ... हा

पहिला ध्यास तुझाच असतो...!!!

मी स्वत:च्या पायांवर उभी रहावी ... म्हणून

पहिला प्रयत्नही तुझाच असतो...!!!

माझ्यासाठी स्वत:च्या इच्छा दाबण्याचा ...

पहिला त्याग तुझाच असतो...!!!

मी यशस्वी झाले की ..

पहिला अभिमानही तुलाच वाटतो...!!!

माझ्याकडून चुक झाली ...तर

पहिला राग तुलाच येतो...!!!

पण नंतर माझ्या पाठीवरून फिरणारा ...

पहिला हातही तुझाच असतो...!!!

माझ्या थरथरत्या पायांना ...

पहिला आधार तुझाच असतो...!!!

म्हणून देवाआधीही माझा

पहिला नमस्कार तुलाच असतो...!!!

"विसावा"

श्रांत झालेले दोन हात,

जेंव्हा एकात एक पाहिले ...

उगाचच काळजात,

काहीतरी हलले...!!!

चेहऱ्यावर सुरकुत्या,

हातावर वळ्या...

पण मिटलेल्या डोळ्यांतुन वाहते,

कुणासाठीतरी अखंड माया...!!!

मुलाने हाकलले,

मुलीने नाकारले ...

त्यांच्यासाठी उपाशी राहून काढलेले,

दिवस तेंव्हा आठवले...!!!

जेवताना थरथरता हात,

ओठापाशीच थांबायचा ...

आईची वेडी माया,

पणाला लावायचा...!!!

भिंतीवरच्या चित्रात पाहून

नंदाचा गोपी (कृष्ण) ...

मनातून वाहू लागायची,

कडू आठवणींची कुपी...!!!

मनाचा असा कोंडमारा,

जेंव्हा असह्य झाला ...

हाती आला तेंव्हा,

विषाचाच प्याला...!!!

दोन अतृप्त जीव जेथून,

अनंताच्या प्रवासाला निघाले होते ...

त्या वृदधालयाचे नाव,

"विसावा"  होते...!!!